| سید مهدی سیدی |
این متن، سال‌های قبل نوشته شده است. اما به خاطر حوادث شگفت پیش‌آمده در سرزمین‌های اشغالی – طوفان الاقصی – مجددا منتشر می‌شود.
اولین باری که کلمه «اسرائیل» را می‌توان در صحیفه نور امام خمینی (ره) پیدا کرد، مربوط به سخنرانی قم ایشان در سال 41 است. ایشان می‌گوید «راهی که من انتخاب کرده‌ام راهی است که مردم، خواهان آن می‌باشند». بعد اضافه می‌کند «اگر دولت ایران، رابطه خود را با کشور اسرائیل قطع کند، آن‌وقت روحانیت ایران یکصدا بر ضد تحریکات کشورها علیه حکومت شیعه ایران، قیام خواهند نمود». نظر امام آن است که ما با اسرائیل مخالفیم و تا زمانی که مسؤولین امر دست از حمایت اسرائیل برندارند ما به مخالفت مان ادامه می دهیم.
امام یکسال بعد (اردیبهشت 42) در پیامی به مسلمانان جهان، استراتژی اصلی خود را آشکار می کند: «[علمای اسلام] از پیمان با اسرائیل، دشمن اسلام و دشمن ایران، متنفر و منزجر است. این جانب این مطلب را به صراحت گفتم. بگذار عمال اسرائیلى به زندگى من خاتمه دهند».
این گزاره‌های تاریخی، حاکی از دو ویژگی جذاب در شخصیت حضرت امام است:
– ذکاوت و زیرکی امام در تشخیص مسائل اصلی جهان اسلام و قدرت تفکیک دشمن اصلی از فرعی
– صلابت، باورمندی و وفاداری امام به آرمان‌های مبارزه پیش از انقلاب
یک ایده استراتژیک
ایده استراتژیک امام خمینی (ره)، 15 سال بعد و با وقوع انقلاب، در گستره حکومت اسلامی، پیاده‌سازی می‌شود، آنچنانکه به صورت رسمی با اسرائیل قطع رابطه شده، جمعه آخر ماه رمضان با عنوان روز قدس نامگذاری و هرساله در مراسم حج، از اسرائیل اعلام برائت و از جریان های مبارز فلسطینی حمایت جدی می‌شود.
امام در پیامی به مناسبت صلح مصر و اسرائیل (5 فروردین 58) صلح با اسرائیل را خیانت به اسلام و مسلمین اعلام می‌کند. خود ایشان تا آخرین روزهای حیات مبارکش، عموما در پیام‌ها، سخنرانی‌ها و دیدارها به مسأله اسرائیل حساسیت ویژه نشان داده و ملت و مسؤولان را نسبت به دشمنی با این جرثومه فساد، تحریک می‌کند. آخرالامر ایشان در وصیتنامه، به یک معنای مهم اشاره می‌کند که ملت های اسلامی و مستضعفان جهان مفتخرند که دشمن آن‌ها اسرائیل است.
رو به فروپاشی
امروز اسرائیل، ضعیف‌تر از هر روزگار دیگر است، با چالش‌های درونی قدرت، مواجه شده و در سطح منطقه و جهان، با بداقبالی‌های جدی روبرو شده است. پیش‌بینی‌های کارشناسی آن است که ادامه عمر این رژیم با دشواری‌های فراوانی روبرو است و چه بسا این «رژیم موزاییکی» در سال‌های آتی به فروپاشی کامل کشیده شود.
به گواهی آمار رسمی، طی سال‌های اخیر، حوادث خشونت‌بار در میان جوانان دختر و پسر اسرائیلی افزایش چشم‌گیری یافته و حوادثی چون تجاوز، آزار و اذیت جنسی، چاقوکشی در مدارس، حمله دانش‌آموزان به معلمان و هم‌چنین انصراف از خدمت به همراه بحران اقتصادی، از جمله عواملی هستند که جامعه رژیم صهیونیستی را در منجلابی از بی‌ثباتی اجتماعی و «مهاجرت معکوس» فرو برده است.
عملکرد جمهوری اسلامی نیز در دهه های اخیر، تحت مدیریت و راهبری های رهبر معظم انقلاب، توانسته است به نحو مؤثری دایره محاصره اسرائیل را در ابعاد روانی، وسیع‌تر و محکم‌تر کند. حال راهپیمایی روز قدس، و حضور حداکثری مردم می‌تواند این حلقه محاصره را تنگ‌تر و به هدف نهایی نزدیک‌تر نماید. ان شاء الله
ان شاءالله به زودی شاهد زوال این خانه عنکبوتی خواهیم بود