| سید مهدی سیدی |
- اولویت درجه‌یک انتخابات، مشارکت بالاست. حتما مشارکت 60 درصد از 50 درصد بهتر و مشارکت 70 درصد از آن هم بهتر است. پس برای دعوت یکدیگر به انتخابات، تلاش ویژه کنیم.
- رأی سفید اصلا چیز خوب و مطلوبی نیست. پس قانع شویم از این 6 نفر حتما یک انتخاب داشته باشیم. مبادا که درصد آراء سفید میلیونی شود.
- در گفتگوها دو هدف مهم را دنبال کنیم: الف) معیارهای رئیس‌جمهور مطلوب چیست؟ ب) کدام معیار با کدام نامزد تطبیق دارد؟ مراقبت کنیم در تطبیق یا عدم تطبیق‌ها دچار خطای شناختی یا جعل خبری نشویم.
- هرکدام از نامزدها نقاط قوت و نقاط ضعفی دارند. پس معیارها را وزن‌دهی کنیم. بسنجیم کدام معیار از بقیه وزن بیشتری دارد تا به‌واسطه آن ضعف‌های دیگر را ندید بگیریم.
- حتما اجماع بین نامزدهای انقلاب خوب و مفید است؛ اما دقت کنیم انتخابات، آموزشگاه رشد سیاسی هم هست. فرض بگیریم هیچکس به نفع هیچکس کنار نرود، این ماییم که باید بتوانیم انتخاب اصلح داشته باشیم و کار را به حذف و اضافه نکشانیم.
- در کنار شاخص‌ها به این گزاره تعیین‌کننده هم دقت کنیم که الان کشور به چه نوع رئیس‌جمهوری نیاز دارد؟ زمان انتخابات قبل، کشور در شرایطی بود که به‌شدت نیاز به وفاق، همدلی و پرهیز از دوقطبی داشت و همچنین رئیس‌جمهوری را می‌طلبید که دیوار تکبر و نخوت را بشکند و در اعلی‌درجه مردمی باشد. شهید رئیسی بهترین پاسخ برای این وضع موجود بود. پس حالا هم به این سؤال مهم فکر کنیم که کشور در حال حاضر به چه تیپ رئیس‌جمهوری نیاز دارد؟ ساده‌تر آنکه کدام‌یک از این شش نفر پاسخ درستی به نیاز امروز کشور ما هستند؟
