| سید مهدی سیدی |
در روایتهای دینی آمده است امام زمان (عجلاللهتعالی فرجهالشریف) موقعی ظهور میکند که دنیا پر از ظلم و جور شود. (کَما مُلِئَتْ ظُلماً و جَوْراً).
منطقا نیز روندی اینچنین بر دنیا حاکم میشود که به اقتضاء فناوریهای نوین، هژمونی کارتلهای اقتصادی، تبانی زورمندان ثروتمند و نیز دریدگی بشر، بیخدایی و ضعف تقوا، حجم و عمق ظلمها در آخرالزمان افزایش مییابد.
اما برخی در تفسیر این روایت، نگاه متفاوتتری ارائه کردهاند:
برای تشریففرمایی حضرت ولیعصر (عج) ضرورتا قرار نیست میزان ظلم و ستم زیادتر از روند طبیعی تاریخ باشد، بلکه میزان آگاهی جمعی از ظلم و جور، فراوانی پیدا میکند و نسل و قشری باقی نمیماند که از جریان ظالمانه استکبار بیخبر بماند.
سیر جهانی مطبوعات و گستردگی رسانههای نوین نیز چنین دورنمایی را آشکار کرده است.
آنچیزی که امروز در دانشگاههای آمریکا و اروپا در حمایت از مردم مظلوم غزه شاهدیم، میتواند از این منظر تفسیر شود. امواج آگاهیبخش نسبت به ظلمها و خونریزیها رو به ازدیاد است. بعید نیست برخوردهای سخت و عریان پلیسی نیز برای سرکوب این تجمعات، به همین انگیزه باشد. شاید میخواهند از تکثیر عمومی آگاهی و انزجار جلوگیری کنند؛ گرچه بعید است در توقف آن کامیاب شوند که «یُریدونَ لِیُطفِئُوا نورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِم واللَّهُ مُتِمُّ نورِهِ ولَوْ کَرِهَ الکافِرون».