| سید مهدی سیدی |
در کشاکش رقابت هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ، درست همان موقع که میلیاردر نیویورکی، به مسلمانان فحاشی میکرد و آنها را تروریست میخواند و در مقام نامزد جمهوریخواه ریاستجمهوری، ادعا میکرد باید مسلمانان را از آمریکا اخراج کنیم، یک خانم آمریکایی مسلمان شد.
روزنامهها با تعجب به سراغش رفتند که چه بیهنگام مسلمان شدهای؟ الان که خیلیها به خاطر تهدیدات سیاسی، ناچارند مسلمانی خود را پنهان کنند، تو میخواهی ایمان بیاوری! او در جواب گفت: وقتی ترامپ مسلمانان را تهدید میکرد، تحریک شدم آنها را بیشتر بشناسم. خواستم بدانم واقعیت مسلمانی چیست که این چنین مورد تهدید واقع شده است. سراغ گروهی از مسلمانان رفتم و از مرامشان پرسیدم، گفتند کتابی داریم به اسم قرآن، نسخه انگلیسیاش را گرفتم، خواندم و باور کردم که مسلمانی بهترین آیین است، پس مسلمان شدم.
گروههای تندرو و ضد مذهب، معتقدند باید تمام تدابیر لازم برای جلوگیری از گسترش اسلام در امریکا و اروپا، به کار گرفته شود. قرآنسوزیها و قرآنستیزیها در برخی کشورهای اروپایی از این منظر قابل تحلیل است. از سوی دیگر به واسطه هرزگی و خشونت طایفهای خونخوار به اسم داعش، چهره اسلام مهربان در نظر برخی جهانیان تیره و تار شده است؛ گروهی که سالها آدم کشته، سر بریده و از جنایتهای مشمئز کننده به سبک هالیوود فیلم و ویدئو منتشر کردهاند.
اما در میانه این دو اهرم فشار، باز آدم های بسیاری هستند که مسلمانی را پسندیده و به وحدانیت خدا ایمان میآوردند. بسیاری از این آدمهای حقیقت جو در مصاحبههایشان می گویند با خواندن قرآن مسلمان شدهاند. اینچنین است که باور می کنیم «قرآن یک معجزه است». در این سالهای زندگی مدرن، کدام کتاب را سراغ داریم که بتواند به این سرعت در اعتقادات و باورهای آدمها تغییر و تبدل ایجاد کند؟ آن ها را از سیاهی به سمت نور و روشنایی راهنمایی کند؟ تنها و تنها قرآن است که این استعداد و توان را در خود نهفته دارد و اما این قرآن معجزهانگیر، یک هدف بیشتر ندارد و آن هدایت مردمان به سمت خوبیها و خدای خوبیهاست. این قرآن را باید خواند و با آن مأنوس شد. خیلیها هستند که نه حتی با متن عربی قرآن – که خواندنش بالاترین فضیلت ها و برکتها را دارد – بلکه با ترجمه قرآن انس پیدا کرده و مشکلاتشان را درمانکرده اند. یادمان باشد قرآن، خواندنیترین کتاب روزگار ماست. پس هرچه که بدخواهان آن را میسوزانند ما باید بیشتر و بهتر آن را بخوانیم و در عرصه دلهای تشنه ترویجش کنیم.
* این مطلب در روزنامه همشهری (1 مرداد 1402) منتشر شده است. | برای مطالعه در همشهری کلیک کنید |
